Vente på flyet. Vente på at ventetida skal ta slutt.
Fire trenarar og eit førti år langt eventyr
Eg er vel strengt tatt ikkje så veldig handballinteressert til vanleg. Men i eit par adventsveker kvart år er det lite som slår handball. Norge sluttar aldri å vinne. Og eg sluttar aldri å la meg imponere.
Herrelangrenn på sotteseng
Eg har ei ekkel kjensle av at forholdet mellom meg og langrennssporten syng på siste verset. I alle fall når det gjeld herrelangrenn.
Urolege tider – men gamle travarar sviktar ikkje
Krig, kommunal armod og netthets – det er mykje trist og destruktivt rundt oss. Da er det ikkje desto mindre triveleg å kunne bidra med noko som dreg i positiv retning.
Lyden av ein mann som forsøker å gå på egg
Det er ei stund sidan eg har skrive om musikk på Fintenkjarplassen. På ein novembersøndag kan det passe godt å slå eit slag for den engelske musikaren og komponisten David Sylvian. Han er eit melankolsk musikkgeni som ber mykje av hausten i seg.
Ei reise frå april til oktober – med nokre forviklingar
Ein hyttesesesong. Den 34. i rekka. 36-åringen som vart hytteeigar på Tæla i 1992 er plutseleg berre få månader unna dei 70. Eit halvt liv. Tanken er uverkeleg. Men slik vart det. Og vi har ikkje tenkt å gje oss enno, verken Mette eller eg.
No er dei borte – men prestasjonane lever
27. oktober 2025 døydde Odd Martinsen. Dermed er alle heltane frå det legendariske stafettlaget som vann gull under ski-VM i Oslo i 1966 borte.
Sistkveld
Årets siste overnatting på Tæla. Den siste bloggen frå Tælastuå i 2025. Det er sistkveld.
Yrkesskadd
Det er fem år sidan eg som redaktør gjekk ut ut døra i Aura Avis for siste gong. Åra går fort. Kanskje har det noko å gjere med at pensjonistlivet så langt ikkje har gjeve meg ein einaste kjedeleg dag.
Herre over eige liv
Nokså nøyaktig 33 år har gått sidan vi tok over Tælastuå. Eg sit i skyminga og ser i gamle hyttebøker. Det vart litt av ei reise.
FINTENKJARPLASSEN 